"Als je makkelijk een praatje maakt in de supermarkt, kun je dit ook doen"
‘Als je makkelijk een praatje in de supermarkt maakt, kun je dit ook’
Daar zitten we dan op de bank. Voor een heus interview. Gerda Hofman en ik. Over haar mooie ervaringen als ouderling pastoraat. En over haar wens dat ze dit samen met twee anderen mag gaan doen.
Wat is pastoraat eigenlijk en hoe werkt het binnen onze gemeente?
Nou, in ieder geval zo dichtbij mogelijk. In je eigen straat of wijk, samen met contactpersonen. Er zijn natuurlijk veel definities van pastoraat, maar voor mij is pastoraat ‘omzien naar elkaar’, even ontmoeten, aandacht voor mensen. En dat doen we op twee manieren. Aan de ene kant heb je pastoraat op afroep. Je gaat daar naartoe waar iets speelt. Vaak weten contactpersonen dat. Degenen die bij je in de straat wonen. Soms gaat een contactpersoon naar iemand toe. Soms een ouderling. En als meer pastorale ondersteuning nodig is, schakel ik de predikant in.
En de andere kant?
Dat zijn de activiteiten en bijeenkomsten. Omzien naar elkaar doe je in mijn beleving door bij elkaar te zijn. Ik organiseer samen met de contactpersonen activiteiten in de wijk, bijvoorbeeld een bingo. Want weet je, deels ontmoeten we elkaar op zondag in de kerk en dat is goed en mooi. Tegelijkertijd trekt zo’n bingo of een barbecue soms weer andere gemeenteleden. Juist die mix in contacten, het elkaar ontmoeten, zorgt ervoor dat we elkaar leren kennen. En naar elkaar omzien gaat makkelijker als je elkaar kent. Het is ook fijn als er een predikant is. We hebben weleens een wandeling in het Reestdal gedaan, waarbij een dominee meeliep; voor de dominee ook een kans om gemeenteleden een andere manier te ontmoeten.
Je zei net: “Ik ga daar naartoe waar iets speelt”. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die het spannend vinden om dat te doen. Want wat zeg je dan bij zo’n bezoek?
Grappig dat je dat zegt. Eigenlijk valt het reuze mee. Als je gemakkelijk een praatje in de supermarkt kunt maken, dan kun je dit ook. Soms neem ik een aardigheidje mee naar iemand. En het gaat er vooral om dat je luistert. Een luisterend oor bieden is het allerbelangrijkste.
Oké, ik dacht dat een ouderling moet bidden en zo.
Af en toe lees ik wel een gedicht of een gebed, maar lang niet altijd. Eerder werd er altijd wel uit de Bijbel gelezen en dat kan ook, maar dat hoeft niet per se. Het hangt ook van jezelf af. Wat past bij jou als ouderling? Ik ben meer een doener. Maar er zijn ook mensen die als vanzelf geloofsgesprekken aangaan en op die manier gemeenteleden bijstaan. Beide is goed en natuurlijk heb ik nauw contact met de predikanten voor ondersteuning.
Even wat anders, hoeveel tijd besteed je aan dit werk?
Oh, dat is heel verschillend. Deels gaat de tijd naar de kerkenraadsvergaderingen, zo’n tien per jaar. Dat is ook belangrijk, want daar leer je van elkaar, stem je dingen op elkaar af. En we willen wel graag dat het allemaal een beetje netjes verloopt in onze kerk. Er zijn wat administratieve dingen die je als ouderling pastoraat moet doen, maar daar ben ik niet zo’n fan van. Ik heb iemand gevonden die me daarbij helpt. Verder overleg ik af en toe met de contactpersonen. Want je bent als ouderling pastoraat de spil tussen kerkenraad, contactpersonen en predikant. En dan doe ik dus de bezoekjes en activiteiten. Ik noemde er al een paar, maar een activiteit is bijvoorbeeld ook de Huiskamertour die de meeste mensen wel kennen. O ja, en één of twee keer per kwartaal zit ik voor in de kerk tijdens een kerkdienst. Maar goed, of ik nou voorin of ergens in het midden zit op die zondag, dat maakt ook niet zo veel uit. Ik denk dat ik er al met al zo’n vier uur per week mee bezig ben, dus ik vind het eigenlijk wel meevallen. Zeker omdat het ook gewoon leuk is om te doen.
Ik krijg inmiddels een aardig beeld. Je hoopt dus dat twee nieuwe ouderlingen dit werk samen met jou willen doen. Wat wil je zeggen tegen mensen die interesse hebben?
Wat mij betreft is de basis dat je het leuk vindt om contact te hebben met allerlei mensen. Dus het is handig als je daar plezier in hebt, je gemakkelijk beweegt in groepen en laagdrempelig bent. Oftewel makkelijk aanspreekbaar. En ga gewoon proberen en uitvinden. Het hoeft niet altijd zoals het was, soms vind je nieuwe manieren. Verzamel mensen om je heen die jou kunnen helpen en kleur het in op een manier die bij jou past. Je doet het met wat op je pad komt. Ik moet regelmatig denken aan een uitspraak van ds. Karsten van Staveren. Hij zei: “Ik doe mijn best en God doet de rest”. Nou, zo sta ik er ook wel in.
Erica Boer, scriba (zeg maar de kerkelijk secretaris)